ერექციული დისფუნქცია
ერექციის ნებისმიერი მოშლილობა არის ერექციული დისფუნქცია (მოძველებული სახელია იმპოტენცია).
დაავადება მამაკაცების თითქმის 16%-ს აღენიშნება და ასაკთან ერთად მისი სიხშირე მნიშვნელოვნად იზრდება.
ერექციის დარღვევის მიზეზები შეიძლება ძალიან განსხვავებული იყოს, ფსიქოგენურიდან (15%) ორგანულამდე (85%), რომლებიც ასოცირდება სასქესო ასოს სისხლძარღვების და ნერვების დაზიანებასთან, ჰორმონალურ დისბალანსთან, თანმხლებ დაავადებებთან, აგრეთვე მიღებულ მედიკამენტებთან ან მენჯის ღრუს ორგანოებზე ჩატარებულ ონკოლოგიურ ოპერაციებთან (რადიკალური პროსტატექტომია, რადიკალური ცისტექტომია და სხვ.).
ერექციული დისფუნქციის თანამედროვე დიაგნოსტიკა მოიცავს ანკეტირებას სპეციალური კითხვარების გამოყენებით, ანამნეზის (დაავადების ისტორიის) გარკვევას, სისხლის ლაბორატორიულ ანალიზს გარკვეული ჰორმონალური და ბიოქიმიური პარამეტრების გამოსარკვევად, ასევე სპეციალური მეთოდების გამოყენებას, რომლითაც ხდება სასქესო ასოში სისხლის მიმოქცევის შეფასება (პენისის დოპლეროგრაფია, კავერნოზოგრაფია და ა.შ.).
ერექციული დისფუნქციის 90%-ის ეფექტური მკურნალობა ეფუძნება ეტაპობრივ პრინციპს, იწყება თავიდან აცილებადი რისკ-ფაქტორების აღმოფხვრით წამლების დანიშვნამდე, უფრო ხშირად აბების სახით, უფრო იშვიათად კი -- ინექციების სახით. შემთხვევების 10%-ში პოტენციის აღსადგენად საჭიროა ფალოპროთეზირების ოპერაცია, რომლის ეფექტურობა აღემატება 98%-ს. იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია ქირურგიული ჩარევა სასქესო ასოს სისხლძარღვებზე.